Het gesprek
Publicatie in de zomereditie van IntoBusiness
Martine Schwagermann in gesprek met Daphne Jongerius.
Ruim twee jaar geleden heeft Daphne Jongerius het Zoetermeerse bakkersbedrijf Jongerius Bakker overgenomen van haar vader Gert Jongerius. Worrell & Jetten heeft deze overname begeleid en Martine Schwagermann was als bedrijfsjurist nauw bij het traject betrokken als juridisch adviseur. Ze is benieuwd hoe het ondernemerschap Daphne bevalt en hoe zij terugkijkt op het overnametraject. Een mooie aanleiding om weer eens met elkaar in gesprek te gaan.
Terwijl buiten de regen naar beneden klettert, zet Daphne verse koeken voor bij de koffie op tafel. Martine en Daphne vinden het prettig om elkaar weer eens te treffen. Dat ze elkaar
goed kennen, is duidelijk. Hoe het leven als ondernemer Daphne bevalt, wil Martine graag weten.
“Inmiddels heel goed. Maar ik heb toch wel in de rol van ondernemer moeten groeien. Ik dacht vlak voor de overname dat ik precies wist hoe het zou zijn, maar toen het eenmaal ‘voor het echie’ was, moest ik toch nog wennen. Je moet toch aan alles je eigen kleur gaan geven. Mijn vader Gert heeft het bedrijf van zijn vader overgenomen, maar Gert is degene die het bedrijf heeft laten groeien tot wat het nu is. Hij heeft alles meegemaakt en kende iedereen als de beste. In de periode dat ik hier werkte vóór de overname, was het toch nog heel erg zíjn bedrijf – ondanks mijn
leidinggevende taken. Mijn vader heeft iets heel bijzonders neergezet en ik ben er erg trots op dat ik dit bedrijf heb mogen overnemen. Ik heb dat nooit als vanzelfsprekend gezien. Maar nu ik eenmaal zelf directeur-eigenaar ben, is het belangrijk dat het bedrijf bij de persoon Daphne past. En hoewel er natuurlijk echt overeenkomsten zijn, zijn er ook verschillen in de manier waarop mijn vader het ondernemerschap invulde en de manier waarop ik dat doe.” “Jongerius Bakker is al lange tijd klant van Worrell & Jetten en het overnametraject is in 2012 voorzichtig in gang gezet. Ik heb je vader dus in de loop van de tijd best goed leren kennen en jou gaandeweg het traject ook. Nu ben ik benieuwd waar de overeenkomsten tussen jou en Gert zitten en waar de verschillen. Vertel eens.”
De mens voorop “Mijn vader en ik zijn allebei gevoelsmensen. Maar waar mijn vader ongeveer altijd alles op gevoel deed, heb ik behoefte aan structuur en die breng ik dus ook aan. Dat is waarschijnlijk het grootste verschil. De belangrijkste overeenkomst is dat zowel bij mijn vader als bij mij de mens voorop staat. Het bakkersbedrijf is zeer arbeidsintensief en zeker in drukke periodes doen we een groot beroep op onze medewerkers. Dan is het belangrijk dat iedereen met plezier aan het werk is. Voor zover mogelijk, wil ik daar – net als mijn vader – een
bijdrage aan leveren. Sinds de overname ben ik me er meer van bewust dat dit een bedrijf is met elf winkels en 130 medewerkers. En er is áltijd iemand aan het werk. Het voelt niet zwaar, maar het is wel intensief. Ik wil zichtbaar zijn, aanspreekbaar, voor álle medewerkers. De drempel moet laag zijn om mij aan te spreken of bij mij binnen te lopen. Alleen hard werken was niet voldoende. Ik moest uitdragen dat dat mijn intentie was, ik moest de mensen actief opzoeken. In het begin heb ik dus wel even gezocht naar de manier waarop ik de ondernemersrol wil vervullen. Inmiddels weet ik dat ik het vooral belangrijk vind dat mensen zich prettig voelen in mijn bedrijf. De medewerkers, natuurlijk, maar evenzeer de klanten. De economische kant van het bedrijf heeft elke dag mijn aandacht, want als bakkerij hebben we te maken met stevige concurrentie van supermarkten. Maar met de kwaliteit van ons product alléén komen we er niet. Juist ook de menselijke factor is van belang om de concurrentie het hoofd te kunnen bieden. Met de uitstekende kwaliteit én met een prettige, persoonlijk sfeer in de winkels, kunnen we ervoor zorgen dat we bij onze klanten ‘on top of mind’ blijven en dat ze het de moeite waard vinden om naar onze winkels te blijven gaan.”
Publicatie Into Business ZO-18 19 20 21 22-het gesprek
